giovedì 12 giugno 2014

Sa Terra Ruja (pr. Rùbia) in Ortzai



S’ùrtima die de annu, su 31 de nadale, si sortiat sa gente e addobiaiant: unu grustu, in sa Pratza de Santa Bàrbara, un’àteru grustu in sa Preda de Pistis, duos trighìngios (bighinados), chi sunt unu cara a s’àteru e chi si podent intèndere a pare, abboghinende. In s’unu e in s’àteru trighìngiu, faghiant su fogu mannu de motzas (radighinas).
Tando preparaiant sos billetes, a una chirru sos de sas fèminas e a s’àteru, sos de sos òmines, ambos bagadivos. Cumprida mesu note, a unu chirru abboghinaiant :
“terra Ruja” 
e a s’àteru chirru arrespondiant:
“badde cuja”….
e s’àteru galu
“cuja cale?”….e s’àteru galu
“a chie l’amus a dare?”

Tando si tiraiat unu billete dae su muntone e abboghianaiant su nùmene mancari de sa fèmina e sighiat su de s’òmine e tando incumentzaiant sos bambìghines: callegunu gelosu podiat nàrrere: “nono! non ti la damus”, callegunu àteru : “nono! ti damus a Pilichita” mancari pessonàgiu imbentadu pro rìdere o pro sighire su giogu. A bortas fiat fatu a sa posta, ca mancari carchi giòvanu si cheriat dimandare una giòvana e tando cumbinaiant in custa manera. Su note sa gente abarraiat andende e torrende de unu fogu a s’àteru a bìvere. S’incras s’in casu a s’òmine l’agradaiat sa fèmina chi fiat essida in su billete, andaiat a si la dimandare.


Nessun commento:

Posta un commento